Φίλε Λορέντσο...Δεν γνωρισθήκαμε ποτέ, αλλά είναι σαν να σε ξέρουμε χρόνια...Θέλω να ξέρεις ότι δεν θα σε ξεχάσουμε...Ισως να γίνεις η αρχή για να αλλάξουν τα πράγματα...Ισως και όχι...Εκανες αυτό το οποίο σε υποχρέωσαν να κάνεις...Δεν ήθελες, γιατί δεν είναι στην φύση σου...Στέρησες μία ζωή, αν και κανείς δεν αναρωτήθηκε εάν σου αρέσει η ζωή που σου επέβαλαν...Στο μυαλό και στην ψυχή μας, είσαι αθώος...Ο μόνος ανεύθυνος για ότι έγινε είσαι εσύ...Το ξέρω ότι τώρα δεν μπορείς να διαβάσεις αυτές τις γραμμές, αλλά για έναν περίεργο λόγο, έχω την αίσθηση ότι τις νοιώθεις...Οπου να ναι θα τελειώσουν και την μάνα σου...Για να μην συνεχισθεί το αίμα του δολοφόνου...Λες και αυτοί που σου επέβαλαν αυτήν την ζωή, δεν είναι κατ΄εξακολούθησιν δολοφόνοι...Και επί της ουσίας, ηθικοί αυτουργοί, για τον χαμό του άμυαλου ματαντόρ...Καλή αντάμωση φίλε Λορέντσο...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου