I Don't Believe

Ήταν Πρωτομαγιά του 1994, ήταν η τελευταία φορά στην ζωή μου, που παρακολούθησα αγώνα της Formula 1. Μία ημέρα νωρίτερα είχε αφήσει την τελευταία του πνοή στην πίστα της Ίμολα, ο Αυστριακός Ρόλαντ Ράτζενμπέργκερ.

Ο πάντα χαμογελαστός Άιρτον Σένα έδειχνε επηρεασμένος λίγο πριν την εκκίνηση. Οι εκφράσεις του προσώπου του, έδειχναν πως εκείνη η ημέρα ήταν διαφορετική.

Λίγο αργότερα έφυγε...

Τα μάτια του, ο καθρέφτης της ψυχής του.

Στην κηδεία του, μια ηλικιωμένη κυρία τόνισε πως «η Βραζιλία χρειάζεται φαΐ, εκπαίδευση, υγεία και λίγη χαρά και τώρα χάθηκε η χαρά».

Στο βίντεο, ακούμε τα ουρλιαχτά του Άιρτον στο πρώτο Γκραν Πρι που κατέκτησε μέσα στην χώρα του το 1991, ενώ είχε αποτύχει όλες τις προηγούμενες. Στον συγκεκριμένο αγώνα μπλόκαρε το κιβώτιο των ταχυτήτων...  θα έπρεπε να είναι αδύνατον να οδηγήσεις formula 1 μόνο με την έκτη.  

Η αγαπημένη του βροχή έκανε την εμφανισή της ενώ είχε ακόμη επτά γύρους. Ήθελε να σταματήσει, δεν μπορούσε άλλο. Αλλά είχε προσπαθήσει πολλές φορές να κερδίσει το Γκραν Πρι Βραζιλίας, που βρήκε μια ξεχωριστή εσωτερική δύναμη. Μετά τον τερματισμό δεν είχε την δύναμη ούτε να σηκώσει το τρόπαιο από την υπερπροσπάθεια.

Λίγους μήνες μετά, ο Ρομπέρτο Μπάτζο αστοχεί από τα ένδεκα μέτρα και  η εθνική ομάδα ποδοσφαίρου της Βραζιλίας επικρατεί της Ιταλίας στον τελικό του παγκοσμίου κυπέλλου. Παίχτες και τεχνικό επιτελείο, αφιερώνουν την κατάκτηση στον εθνικό ήρωα Άιρτον Σένα...