Δεν πρόκειται για ρήση κάποιου προγενέστερου ή σύγχρονου φιλόσοφου... Ούτε για άποψη επκεφρασμένη από εκπρόσωπο ή στέλεχος κάποιας οργάνωσης ταγμένης στην προστασία του περιβάλλοντος...
Πρόκειται για απόφθεγμα που διεσώθη στο διάβα των αιώνων και «ανήκει» στους ανθρώπους που πρώτοι απ΄όλους περπάτησαν στα δύο πόδια και που σήμερα διάγουν τον 10ο αιώνα βάναυσης καταπάτησης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων από τους δήθεν πολιτισμένους. Είναι μία αφρικανική σκέψη, μία άποψη βγαλμένη από το μυαλό ανθρώπων που έζησαν στο πετσί τους ανεξίτηλα τι σημαίνει περιβάλλον και πόσο καταλυτικός παράγοντας είναι για την ευγονία και την ευζωϊα...
Ανθρωποι που χωρίς να το αξίζουν, έχουν στο DNA τους και μάλιστα ιδιαίτερα ανεπτυγμένες, έννοιες που καθορίζουν το γίγνεσθαι του πλέον εξελιγμένοου πρωτεύοντος θηλαστικού. Οπως η ελευθερία, ο σεβασμός, η δικαιοσύνη, η ταπεινότητα, η αυτογνωσία... Μια σκέψη φτιαγμένη από μυαλά που δικαιωματικά και κάλλιστα, δύνανται να χαρακτηρισθούν ανώτερα...
Με μία πρώτη ανάγνωση, αυτές οι δεκαπέντε λέξεις, ίσως και να ...παρεξηγηθούν, ως προς το συμπέρασμα που παράγουν...Πως γίνεται ρε φιλε να δανειστείς κάτι, από κάποιον μεταγενέστερο; Γίνεται; Δεν γίνεται; Αφου τα παιδιά μου θα τα κάνω εγώ. Πως γίνεται πριν τα κάνω να μου έχουν δανείσει κάτι;
Ομως, με διάθεση μίας πιό αναλυτικής προσέγγισης, το νόημα είναι απολύτως ξεκάθαρο. Ασφαλώς και γίνεται. Διότι οταν ζεις εσύ, ακόμη και πριν κάνεις τα παιδιά σου, ζεις... Ζεις, αναπνέεις, εργάζεσαι, κινείσαι, τρως, αφοδεύεις, ντύνεσαι, πλένεσαι, αγωνίζεσαι, ανταγωνίζεσαι, πράττεις, αισθάνεσαι και συναισθάνεσαι...
Ολες αυτές -και αρκετές ακόμη- είναι οι δράσεις σε πρακτικό και νοηματικό επίπεδο, που συναποτελούν την ανθρώπινη υπόσταση και δημιουργούν την ανθρώπινη κοινωνία...Ολες αυτές, λοιπόν, είναι άρρηκτα συνδεδεμένες με το περιβάλλον, το οποίο σου έχει δώσει το πεδίο να τις εφαρμόσεις και να τις βιώσεις.
Δεδομένου ότι οταν γεννιέσαι, παίρνεις νομοτελειακά μία θέση σ΄αυτό το περιβάλλον, είναι αυταπόδεικτο ότι αποκτάς σχεδόν «ιδιοκτησιακά» έναν συγκεκριμένο χώρο, ένα μικρό κομμάτι αυτου ακριβώς του περιβάλλοντος. Και μέχρι την ώρα που θα σταματήσει η καρδιά σου να πάλλεται, εξαρτάται αποκλειστικά από εσένα, εάν αυτός ο «δικός» σου χώρος, θα παραμείνει ίδιος όπως όταν τον «παρέλαβες», εάν θα τον «παραδώσεις» σε χειρότερη κατάσταση ή ,τέλος, εάν θα φροντίσεις να αξιοποιήσεις το «δάνειο», βελτιώνοντας τις συνθήκες για τα «παιδιά σου»...
Κι όμως, ανθρωπάκο -κατά Βίλχελμ Ράϊχ-, οι αποδείξεις είναι σαφέστατες και οι ενδείξεις καθόλου αποχρώσες...
Κατάφερες μέσα σε ελάχιστο -απ΄αυτό που χάριν επικοινωνίας αποκαλούμε- χρόνο, να καταστρέψεις ότι σου προέφερε απλόχερα, η μεγαλύτερη δύναμη που αναπτύχθηκε στον πλανήτη Γη από την «γέννηση» της. Κατάφερες, κάθε μισό λεπτό να πεθαίνει ένα παιδί, επειδή δεν έχει πρόσβαση σε πόσιμο νερό. Ενα παιδί που θα μπορούσε να είναι και δικό σου... Το δυστύχημα, βεβαίως, είναι πως δεν εχεις κατανοήσει ότι επί της ουσίας δικό σου είναι, κι ας πεθαίνει χιλιάδες χιλιόμετρα μακρυά απ το σπίτι σου.
Κατάφερες ρε μάγκα, να τρυπήσεις την προστασία που είχε το «σπίτι σου» όταν βγήκε απ το εργοστάσιο, τότε πριν από περίπου 4,5 δισεκατομμύρια χρόνια. Και τρως την παραμύθα ότι με λίγο αντιηλιακό απ΄αυτό που διαφημίζουνε τα -αρσενικά και θηλυκά- γκομενάκια, όχι μόνο προστατεύεσαι, αλλά θα γίνεις και σαν κι αυτά. Την ώρα που εσύ λιάζεσαι λαδωμένος σαν την τσιπούρα στο ταψί, κάνει πάρτι ο καρκίνος στην κορμάρα σου.
Τα κατάφερες ρε μαγκίτη και δεν μπορείς να ζήσεις χωρίς καυσαέριο. Γουστάρεις για θάνατο ατμοσφαιρική ρύπανση. Γιατί δεν μπορεί να εξηγηθεί αλλιώς το πάθος για τζιμινιέρες κι εργοστάσια, ακόμη και δίπλα στο περίπτερο, δίπλα στο σχολείο, δίπλα στην θάλασσα...Προφανώς κάπου διάβασες οτι για να υπάρχει ζωή είναι απαραίτητο το διοξείδιο του άνθρακα, αλλά προφανέστατα στην παράδοση είχες κάνει κοπάνα...
Τα κατάφερες ρε μόρτη και την ώρα που το 70% από αυτό που δανείσθηκες απ τα παιδιά σου, είναι νερό και την ώρα που απ αυτό το 70%, ούτε το 20% δεν είναι φυσικά πόσιμο, να σκοτώνεις κάθε μισό λεπτό ένα παιδάκι...
Και κάπου εδώ οι σκέψεις τρέχουνε με χίλια χιλιόμετρα, η αρτηριακή πίεση γίνεται ανησυχητικά αντιληπτή και εξελίσσεται σε άκρως ενοχλητική...Προτιμότερη η παύση της γραφής, τουλάχιστον προς το παρόν και μέχρι νεωτέρας...
Μπράβο σου ρε μάγκα, τα κατάφερες...
